هیدروکساید منیزیم یک ترکیب معدنی به صورت پودر سفید رنگ است که به طور طبیعی به عنوان بروسیت معدنی یافت می شود. می تواند به عنوان آنتی اسید یا ملین به صورت تعلیق مایع خوراکی یا قرص جویدنی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به صورت موضعی به عنوان دئودورانت یا برای تسکین زخم های کانکر (زخم های شفاف) مورد استفاده قرار گیرد.
علاوه بر این، هیدروکساید منیزیم دارای خاصیت مهار کننده دود و مقاومت در برابر شعله است و از این رو با عنوان تجاری به عنوان مهارکننده آتش مورد استفاده قرار می گیرد. اصطلاح شیر منیزی برای اولین بار توسط چارلز هنری فیلیپس در سال ۱۸۷۲ میلادی برای هیدروکساید منیزیم فرموله شده در حدود ۸ درصد وزنی در ساعت استفاده شد و جهت مصارف دارویی فروخته می شده است.
خواص و مشخصات شناسایی هیدروکساید منیزیم
| خواص | مشخصات |
| دانسیته (g/cm۳) ۲/۳۷ | فرمول شیمیایی Mg(OH)۲ |
| نقطه ذوب (۰C) 350 | وزن مولکولی (g/mol) 58/327 |
| بازیسیته (pkb) ۲/۶ | شماره (CAS No) 1309-42-8 |
| حلالیت درآب (mg/l) 11/7 | نام ها: منیزیم هیدروکساید،منیزیم هیدروکسید،شیر منیزی |
تولید هیدروکساید منیزیم از منابع طبیعی
فرآیندهای مختلفی برای تولید هیدروکساید منیزیم در نظر گرفته شده و مورد آزمایش قرار گرفته است. در این روش که در سال ۲۰۰۶ میلادی توسط دانشمندان روسی انجام شده است تلاش بر استفاده از منابع طبیعی منیزیم کلراید برای تولید آن بوده است.
روند و فرایندهای آماده سازی و تولید هیدروکساید منیزیم به صورت خلاصه در شکل زیر آورده شده است:
منبع: فایل اصلی مقاله
زمانی که منیزیم کلراید هگزاهیدراته گرم می شود، ابتدا در آب درون ساختارش که حاصل از کریستالیزاسیون است ذوب می شود و سپس منیزیم کلراید به عنوان یک نتیجه از هیدرولیز شکل می گیرد.
واکنش ها به صورت زیر می باشد:
MgCl۲ ⋅ ۶H۲O →MgCl۲ + ۶H۲O
→Mg(OH)mCl۲ – m + mHCl
→MgO + (2- m )HCl
واکنش منیزیم کلراید با یک محلول سدیم هیدروکسید و تولید هیدروکساید منیزیم توسط معادله زیر انجام می شود:
MgCl۲ + ۲NaOH →Mg(OH)۲ + ۲NaCl
کاربرد هیدروکساید منیزیم
هیدروکساید منیزیم باعث کاهش اسید معده و افزایش آب در روده می شود که ممکن است باعث تحریک روده شود. هیدروکساید منیزیم به عنوان یک ملین برای تسکین یبوست استفاده می شود. هیدروکساید منیزیم همچنین به عنوان یک آنتی اسید برای رفع سوء هاضمه، ترشی معده و سوزش سر دل مورد استفاده قرار می گیرد.
منیزیم هیدروکساید بیشتر به عنوان آنتی اسید مورد استفاده قرار می گیرد و ماده مؤثر در شیر منیزی است. همچنین از این ماده به عنوان یک افزودنی در باقیمانده روغن، یک ماده خشک کننده قلیایی در مواد غذایی، یک ماده نگهدارنده رنگ، ماده تشکیل دهنده خمیر دندان و دسرهای یخ زده، یک پاک کننده در پالایش قند و یک ماده خنثی کننده در صنایع شیمیایی استفاده می شود.
منیزیم هیدروکسید به عنوان FR در کاربردهای مبلمان تجاری در ایالات متحده و انگلستان مورد استفاده قرار می گیرد. پایداری آن در دمای بالاتر از ۳۰۰ درجه سانتیگراد اجازه می دهد تا در ساختار چندین پلیمر گنجانیده شود.
داده های حجم بازار منتشر شده در سال ۱۹۹۳ میلادی نشان می دهد استفاده از منیزیم هیدروکسید به عنوان FR افزایش می یابد. حدود ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ تن منیزیم هیدروکساید منیزیم به ترتیب در سالهای ۱۹۸۶ و ۱۹۹۳ به عنوان FR در ایالات متحده به بازار عرضه میشده است (IPCS 1997).
منیزیم چهارمین کاتیون فراوان در بدن انسان است. بدن متوسط بزرگسالان حاوی حدود ۲۴ گرم منیزیم است. حدود دو سوم منیزیم به عنوان کاتیون آزاد وجود دارد و یک سوم به پروتئین های پلاسما متصل است.
سمیت
این ترکیب توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به عنوان یک ماده غذایی GRAS (که به طور کلی به عنوان ایمن شناخته می شود) طبقه بندی می شود و برای استفاده به عنوان یک مکمل غذایی و یک عامل کنترل pH در مواد غذایی تأیید می شود (FDA 1999).
وجود هیدروکساید منیزیم در انسان می تواند باعث آسیب چشم شود. سمیت حاد آن برای انسان کم است. در دوزهای بالا موجب اسهال می شود، اگرچه سایر علائم ممکن است در افراد دارای عملکرد ضعیف کلیه رخ دهد، که منیزیم در دفع ادرار آنها اختلال ایجاد می کند.