سوکرالفیت یک نمک آلومینیومی غیر قابل جذب و با فعالیت ضد زخم، محافظ مخاط و بالقوه ضد مخاط می باشد. این ماده با بار منفی و از طریق تشکیل پیوند یونی، به پروتئین های دارای بار مثبت در سطوح مخاطی متصل می شود، در نتیجه یک پوشش محافظ و یک سد فیزیکی ایجاد می کند.
این ماده همچنین می تواند تولید پروستاگلاندین E2 را به صورت موضعی افزایش دهد، در نتیجه تولید مخاط و جریان خون را افزایش داده، و تکثیر اپیتلیال را تحریک می کند و ممکن است به بهبود مخاط آسیب دیده کمک کند.
این دارو از راه دهان برای زخم GIT فوقانی و از راه راست برای پروکتیت پرتویی به کار برده می شود. سوکرالفات عمدتا در مخاط معده کار می کند و به میزان زیادی جذب بدن نمی شود و به محل زخم می چسبد و آنها را در برابر اسیدها، آنزیم ها و نمک های صفراوی محافظت می کند.
عوارض جانبی رایج حاصل از این ماده شامل یبوست، تشکیل بزوآر و انسفالوپاتی می باشد. به نظر می رسد استفاده از آن در دوران بارداری و شیردهی بی خطر است. سوکرالفات در سال ۱۹۸۱ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شده است و به عنوان یک داروی عمومی موجود است. در سال ۲۰۱۷، این ترکیب با بیش از دو میلیون نسخه، ۲۱۸مین داروی رایج در ایالات متحده بود.
خواص و مشخصات شناسایی سوکرالفیت
| خواص | مشخصات |
| شکل فیزیکی جامد سفید | فرمول شیمیایی C۱۲H۵۴Al۱۶O۷۵S۸ |
| وزن مولکولی (g/mol) 1577/9 | شماره (CAS No) ۵۴۱۸۲-۵۸-۰ |
| CID پاب کم ۶۳۹۸۵۲۵ | نام تجاری Carafate |
نحوه استفاده
این دارو برای درمان و جلوگیری از زخم روده استفاده می شود. سوکرالفیت روی زخم ها روکش ایجاد می کند و از ناحیه آسیب دیده در برابر صدمات بیشتر محافظت می کند که این موضوع به بهبود سریع تر زخم ها کمک می کند.
این دارو را معمولاً ۲ تا ۴ بار در روز، با معده خالی، حداقل ۱ ساعت قبل از غذا یا طبق دستور پزشک مصرف کنید. مقدار مصرف بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان می باشد.
به طور منظم از این دارو استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، هر روز در زمان های معینی از آن استفاده کنید. حتی اگر درد زخم را احساس نمی کنید، به مصرف این دارو ادامه دهید. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید و ممکن است ۴ تا ۸ هفته طول بکشد تا زخم شما به طور کامل بهبود یابد.
اگر همزمان با سوکرالفت داروهای دیگر نیز مصرف کنید، ممکن است برخی از آنها به خوبی کار نکنند و نیاز به مصرف آنها در زمان دیگری از روز نسبت به زمان مصرف سوکرالفیت باشد و در این رابطه از پزشک یا داروساز خود مشورت بگیرید.
مکانیسم عمل سوکرالفیت
سوکرالفات یک ماده موضعی است که در محیط اسیدی (pH <4) با اسید کلریدریک در معده واکنش می دهد و یک ماده چسبناک و خمیری شکل ایجاد می کند که می تواند به مدت ۶ تا ۸ به عنوان بافر اسیدی عمل کند.
این ترکیب شیمیایی همچنین به پروتئین های موجود در سطح زخم ها مانند آلبومین و فیبرینوژن متصل می شود و کمپلکس های نامحلول پایداری را تشکیل می دهد که به عنوان موانع محافظتی در سطح زخم عمل می کنند و از آسیب بیشتر اسید، پپسین و صفرا جلوگیری می کنند.
علاوه بر آن، سوکرالفات از انتشار مجدد یون های هیدروژن جلوگیری می کند و هم پپسین و هم اسیدهای صفراوی را جذب می کند. تصور می شد که سوکرالفات همچنین تولید پروستاگلاندین E2، عوامل رشد اپیدرمی (EGF)، bFGF و مخاط معده را تحریک می کند.
پارامترهای فارماکوکینتیک سوکرالفیت
شروع اثر: ۱-۲ ساعت (شروع اولیه برای بیماری زخم معده (PUD))
جذب: <5٪ به صورت خوراکی
مدت زمان: تا ۶ ساعت به دلیل میل زیاد به مخاط معیوب (PUD)
فراهمی زیستی: ۵٪، سوکرالفات غیر سیستمیک در نظر گرفته می شود، اکتاسولفات ساکارز: ۵٪ ، آلومینیوم: ۰.۰۰۵٪
متابولیسم: متابولیزه نمی شود، بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود.
دفع: عمدتا در مدفوع به عنوان داروی بدون تغییر
عوارض جانبی
اگر در حین مصرف سوکرالفات دچار علائمی مانند واکنش های آلرژیک کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو شدید حتما از اورژانس پزشکی کمک بگیرید.
آنتی اسیدها را می توان با این دارو استفاده کرد، اما لازم است حداقل ۳۰ دقیقه قبل یا بعد از سوکرالفات مصرف شود. در صورت تداوم یا بدتر شدن شرایط پس از مصرف سوکرالفیت به مدت ۴ هفته، پزشک خود را مطلع کنید.
عوارض جانبی شایع ممکن است شامل موارد یبوست، اسهال، تهوع، استفراغ، سوء هاضمه، خارش، سرگیجه، خواب آلودگی؛ مشکلات بی خوابی، سردرد، یا کمردرد باشد و همچنین احتمال دارد موارد دیگری نیز رخ دهد.