دی اتیل آلومینیوم کلرید که به مخفف DEAC نامیده می شود، یک ترکیب ارگانو آلومینیوم است که به شکل مایعی بی رنگ وجود دارد. این ماده که معمولا به عنوان یک دیمر وجود دارد، پیش ساز کاتالیزورهای زیگلر-ناتا است که برای تولید پلی الفین ها به کار می رود.
این ترکیب همچنین یک اسید لوئیس است که در سنتزهای آلی مفید می باشد و همچنین به عنوان محلول در حلال های هیدروکربنی مورد استفاده قرار می گیرد و ترکیبی بسیار واکنش پذیر می باشد.
طبق طبقه بندی ارائه شده توسط شرکت ها به ECHA در ثبت REACH، این ماده باعث سوختگی شدید پوست و آسیب چشم می شود، در تماس با آب گازهای قابل اشتعال آزاد می شود که ممکن است خود به خود مشتعل شده و در صورت قرار گرفتن در معرض هوا نیز آتش بگیرد.
خواص و مشخصات شناسایی دی اتیل آلومینیوم کلرید
| خواص | مشخصات |
| شکل فیزیکی مایع بی رنگ | فرمول شیمیایی C۴H۱۰AlCl |
| دانسیته (g/cm۳) ۰/۹۶ | وزن مولکولی (g/mol) 120/56 |
| نقطه ذوب (۰C) 74- | شماره (CAS No) ۹۶-۱۰-۶ |
| حلالیت در آب واکنش می دهد. | نقطه اشتعال (۰C) 18- |
تولید
کلرید دی اتیل آلومینیوم را می توان از سیله کلرید اتیل آلومینیوم و از طریق فرایند کاهش با سدیم تولید کرد:
C۲(C۲H۵)۳Al۲Cl۳ + ۳Na → ۳(C۲H۵)۲AlCl + Al + 3NaCl
این ماده همچنین از واکنش تری اتیل آلومینیوم با اسید کلریدریک به دست می آید:
۳Al(C۲H۵)۳Al + HCl → (C۲H۵)۲AlCl + C۲H۶
از واکنش های تناسب نیز برای سنتز می توان استفاده کرد:
۲ (C۲H۵)۲(C۲H۵)۳Al+ AlCl۳ → ۳(C۲H۵)۲AlCl
C۲H۵)۳Al۲Cl۳ + (C۲H۵)۳Al → ۳(C۲H۵)۲AlCl)
طیف جرمی GC-MS کلرید دی اتیل آلومینیم
کاربردهای دی اتیل آلومینیوم کلراید
کلرید دی اتیل آلومینیوم و دیگر ترکیبات ارگانوآلومینیوم در ترکیب با ترکیبات فلز گذار به عنوان کاتالیزور زیگلر -ناتا برای پلیمریزاسیون آلکن های مختلف استفاده می شود.
این ماده به عنوان یک اسید لوئیس در سنتز آلی نیز کاربرد دارد. به عنوان مثال، از آن برای کاتالیز کردن واکنش های Diels – Alder و ene استفاده می شود. متناوبا، می تواند به عنوان یک نوکلئوفیل یا یک پاک کننده پروتون واکنش نشان دهد.
این ماده در فرمولاسیون یا بسته بندی مجدد، در سایت های صنعتی و در تولید به کار می رود. این ماده در تولید محصولاتی مانند پلیمرها، ترکیبات بهداشتی، برای تولید پارچه، چرم یا خز، محصولات لاستیکی و ماشین آلات و وسایل نقلیه استفاده می شود.
انتشار این ماده به محیط زیست می تواند در اثر خروجی کاربردهای صنعتی اتفاق افتد و در مواردی که به عنوان واسطه در تولید به کار می رود. دی اتیل آلومینیوم کلرید نه تنها قابل اشتعال بلکه آتش زا نیز می باشد.
واسطه دی اتیل آلومینیوم کلراید
سنتز وینیل سیلان با واسطه دی اتیل آلومینیوم کلرید و مقایسه سیستم های حلال مختلف، عنوان مقاله ای می باشد که در سال ۲۰۰۶ میلادی منتشر شده است.
کتون های معطر از طریق پروتکل پترسون به یک وانیل سیلان یک کربنی بلند تبدیل شده اند. در این مطالعه، واکنش ها در دو حلال مختلف پنتان و تری اتیل آمین، برای مقایسه انجام گردیده اند.
نتایج این بررسی نشان می دهد که به نظر می رسد تری اتیل آمین، حلال مناسب تری برای چنین تغییراتی در تولید وینیل سیلان ها با گزینش پذیری شیمیایی و استریوی عالی نسبت به پنتان باشد.
پلیمریزاسیون
پلیمریزاسیون وینیل اتر ایزوبوتی با کلرید دی اتیل آلومینیوم که از الزامات کوکاتالیستی می باشد، موضوع مطالعه ای است که در سال ۱۹۷۳ در مجله nature منتشر شده است.
در پلیمریزاسیون isobutyi وینیل اتر، Et۲AlCl به خودی خود غیرفعال بود و توسط اکسیژن بسیار فعال گردیده است. مقدار محدودی از اکسیژن که در دمای ۷۸- درجه سانتی گراد با Et۲AlCl تماس می گیرد، و یک پلیمر stereoregular با عملکرد خوب تشکیل می دهد.
گونه فعال کاتالیزوری تنها در دمای پایین پایدار بوده و تیتراسیون یدومتری و طیف سنجی IR با دمای پایین نشان داد که غلظت گونه های فعال متناسب با غلظت پراکسید می باشد. به عنوان مثال، EtAl(OOEt)Cl، یک واسطه حرارتی ناپایدار است که در طی اکسیداسیون Et۲AlCl توسط اکسیژن ایجاد گردیده است.
ترکیب EtAl(OOCMe۲Ph)Cl فرآیند را شبیه به “سیستم کاتالیست دمای پایین Et۲AlCl–O۲ ” کاتالیز می کند. اکسیداسیون Et۲AlCl و فعالیت کاتالیزوری محصولات مورد مطالعه قرار می گیرد. اثرات دی اکسید کربن به لحاظ منطقی از نظر هماهنگی رقابتی بین اکسیژن و دی اکسید کربن نسبت به آلومینیوم های ارگانیک تفسیر می شود.